هیئت بیت الاحزان آبادان

در 9 شماره گذشته، به صورت اختصاصی به نگاه یهود به موعود آخرالزمان، و جایگاه سرزمین بیت‎المقدس در آستانه و پس از ظهور اشاره کردیم. در این شماره به عنوان آخرین شماره مقالات «موعود در دین یهود» در نظر داریم ضمن بررسی سه فراز دیگر از کتاب مقدس، به جمع بندی اجمالی نگاه آخرالزمانی یهودیت، بپردازیم.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در كتاب «صفینای نبی»

در این كتاب كه یكی از كتب انبیای پیرو تورات است، بشارت ظهور حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:

«...خداوند در اندرونش عادل است و بی‌انصافی نمی‌نماید. هر بامداد حكم خود را روشن می‌سازد و كوتاهی نمی‌كند، اما مرد ظالم حیا را نمی‌داند. امت‌ها را منقطع ساخته‌ام كه برج‌های ایشان خراب شده است و كوچه‌های ایشان را چنان ویران كرده‌ام كه عبور كننده نباشد. شهرهای ایشان چنان منهدم گردیده است كه نه انسانی و نه ساكنی باقی مانده است. و گفتم: كاش كه از من می‌ترسیدی و تأدیب را می‌پذیرفتی...

بنابراین، خداوند می‌گوید: برای من منتظر باشید تا روزی كه به جهت غارت برخیزم؛ زیرا كه قصد من این است كه امت‌ها را جمع نمایم و ممالك را فراهم آورم تا غضب خود و تمامی حدّت خشم خویش را بر ایشان بریزم، زیرا كه تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته خواهد شد؛ زیرا كه در آن زمان، زبان پاك به امت‌ها باز خواهم داد تا جمیع ایشان اسم یهوه ـ خدا ـ را بخوانند و به یك دل او را عبادت نمایند.»(2)

بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در كتاب «دانیال نبی»

در كتاب دانیال نبی نیز بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ مطابق بشارات انبیای گذشته، چنین آمده است:

«... امیر عظیمی كه برای پسران قوم تو ایستاده (قائم) است، خواهد برخاست. و چنان زمان تنگی خواهد شد كه از حینی كه امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آن زمان هر یك از قوم تو، كه در دفتر مكتوب یافت شود رستگار خواهد شد. و بسیاری از آنانی كه در خاك زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی. و حكیمان مثل روشنایی افلاك خواهند درخشید، و آنانی كه بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد.

اما تو ای دانیال! كلام را مخفی‌دار و كتاب را تا زمان آخر مهر كن. بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید... خوشا به حال آن كه انتظار كشد.»(3)

در این بشارت نكات چندی وجود دارد كه برخی از آنها را به طور اختصار توضیح می‌دهیم:

1ـ شخص مورد بشارت كه در نخستین فراز بشارت مزبور به عنوان «ایستاده» از او تعبیر شده است، قائم آل محمد ـ علیهم السّلام ـ است كه بزرگترین نماینده‌ی انبیای الهی است، و دعوت تمام پیامبران خدا را یكجا در حكومت حقّه‌ی خود آشكار ساخته، آیین الهی را بر سرتا سر كره‌ی خاكی حكم فرما می‌نماید.

2ـ منظور از «زمان تنگی»، زمانی بیدادگری‌ها، سختی‌ها، فشارها، ظلم و ستم‌هایی است كه قبل از ظهور آن حضرت در سراسر جهان پیدا می‌شود، چنان كه در روایات اسلامی آمده است: «یَمْلَأُ الأرضَ قِسطاً و عَدلاً كَما مُلِئت جوراً و ظلماً.»

3ـ منظور از: «آنانی كه در خاك زمین خوابیده‌اند»، گروهی از اموات می‌باشند كه در دولت با سعادت حضرت مهدی ـ علیه السّلام زنده می‌شوند، و برخی از آنان از یاران آن حضرت می‌گردند و در ركاب حضرتش می‌جنگند و برخی دیگر به سزای اعمال ناشایست خود می‌رسند.

آنچه تا کنون پیرامون موعود در دین یهود به رشته تحریر درآمد، در حقیقت متونی از تورات است که جایگاه اعتقاد به منجی نهایی در این دین را مشخص می‎سازد و همان‎گونه که پیش از این اشاره  و فرازهای مختلفی

از این کتاب مرور گردید، نشانه‎هایی در این کتاب مبنی به ظهور حضرت مهدی(عج) یعنی همان منجی مورد قبول شیعیان وجود دارد.

نکته لازم به ذکر این است که آنچه به عنوان موعود در دین یهود شناخته‎شده، به صورت ماهوی با آنچه امروز در میان صهیونیست‎ها به عنوان اعتقاد به آخرالزمان در جریان است، متفاوت می‎باشد.

در توضیح باید گفت آنچه امروز به عنوان دیدگاه‎های صهیونیستی در میان یهودیان، مسیحیان و حتی برخی مسلمانان در جریان است، در حقیقت، تفسیر به رأی بخش‎هایی از تورات و انجیل به نفع یهودیان است که نیازمند بررسی فراوان و ارائه شواهد و مدارک بسیار است که به امید خدا در  پس از بررسی موعود در ادیان ابراهیمی به آن خواهیم پرداخت.

با این وجود خوانندگان محترم می‎توانند جهت آشنایی مبسوط با مفهوم آخرالزمان و موعود نهایی در دیدگاه‎های صهیونیستی می‎توانند به سلسله جلسات سخنرانی استاد رائفی پور با موضوع «مسیحیت صهیونیسم و آخرالزمان شیعی»(روایت عهد 41 و 42 و 43) مراجعه نمایند.

ادامه دارد ...

پینوشت:
1.    تورات ، كتاب صفینای نبی، ص1363، باب 3، بندهای 5 ـ 9
2.    كتاب دانیال نبی، ص1309، باب دوازدهم، بندهای 1 ـ 12